Człowieczy los
Zapomnisz o mnie,
Jak zimą zapomina się o łanach zbóż,
O wiernym psie,
I przehandlowanym samochodzie.
Zapomnisz o mnie,
Z dnia na dzień,
Bo musisz życie swoje dalej wlec,
Tak zapisano gdzieś u góry,
Nie zmienię tego, nie potrafię,
Chociaż bardzo chcę.
Odejdę jak sen,
Co o poranku już jedynie pyłem jest.
Jak dziecko,
Które opuścić musi swój rodzinny dom.
Jestem tylko cząstką,
Tak jak i Ty, Moja Droga.
Jedynie w naszych umysłach,
Jesteśmy wzajem ważnym kimś.
Choć także one wypuszczą nas,
Ze swoich wątłych rąk.
[rsz]
05.11.2016
Po delikatnej inspiracji dziełem Anny German pod tym samym tytułem
Komentarze
Prześlij komentarz